Voorbeeldig stiefzusje - Reisverslag uit Kuta, Indonesië van Nick en Lau - WaarBenJij.nu Voorbeeldig stiefzusje - Reisverslag uit Kuta, Indonesië van Nick en Lau - WaarBenJij.nu

Voorbeeldig stiefzusje

Door: nickenlau

Blijf op de hoogte en volg Nick en Lau

07 Juni 2011 | Indonesië, Kuta

Nadat we in recordtempo ons visum hadden geregeld in ‘Mataram’, waren we zeker dat we op 15 juli zonder oproer het land konden verlaten en kon het verstand weer op nul. Ondertussen bevonden we ons al ‘West-Lombok’ en was een uitstapje naar het zuiden zo gemaakt. We besloten naar ‘Kuta’ te gaan. Het kustplaatsje dat dezelfde naam draagt als haar zusje op ‘Bali’, maar een hele andere wereld schijnt te zijn. We waren wel benieuwd of we die mening deelden. Direct hebben we een belletje naar ‘Perama’ gedaan en de volgende dag hadden we een privébus richting het zuiden. Op de weg naar ‘Kuta’ passeerden we verschillende kleine dorpjes en schooltjes die ons meteen aan de tijd in ‘Cambodja’ en ‘Laos’ deden herinneren. Een kleine twee uur later bereikten we ‘Kuta’. Omdat we nog geen accommodatie hadden geboekt, bood de chauffeur ons aan om rond te rijden. Zo hoefden we niet met een grote tas op de rug te gaan zoeken. Prima service! We vroegen of hij nog enkele suggesties had binnen onze prijsklasse. Vijf minuten later stopte hij aan de rand van het dorp bij een homestay. Na wat geroep in de tuin, kwam de eigenaar geheel doorweekt onder de douche vandaan met een ‘sarong’ voor de edele delen. Weer eens een andere ontvangst! De beste man had nog wel enkele kamers beschikbaar. De kamers waren echt spotgoedkoop en inclusief ontbijt. Je had echter niet echt een zitje buiten en daarnaast was het nog wel even lopen naar het centrum. Daarom besloten we nog even verder te kijken. In het centrum stopten we bij nog twee accommodaties, waarvan we er uiteindelijk één hebben gekozen. ’s Middags bij een lokale ‘warung’ nog een hapje gegeten en het strand langs de hoofdstraat bewonderd. Het aanzicht van een enkele verdwaalde toerist in het zand omringd door tientallen verkoopsters, beloofde nog niet hetgeen wat we verwachtten van deze plek. Het centrum bestond uit wat houten hutjes met souvenirs winkels en wat eettentjes. Daarnaast was het uitgestorven, niet echt een gezellig centrum dus. Online vonden we een leuke alternatieve accommodatie. Nadelig was alleen dat deze 2km uit het centrum lag. Aangezien we, na een korte kennismaking, niet perse in het centrum hoefden te verblijven én de accommodatie fietsen verhuurde, besloten we om de volgende morgen te verhuizen. Eerst hebben we die ochtend de 2km naar het guesthouse gelopen om te zien of het daadwerkelijk zo was als beschreven op internet. Daar aangekomen bleek het inderdaad zo te zijn. Verhuizen dus! De eigenaar bood aan om ons weer het centrum in te rijden en ons dan, met tassen, weer naar zijn bungalow te vervoeren. Waar wij verwachtten dat hij buiten de poorten van onze oude accommodatie zou wachten, reed hij gewoon naar binnen. Op de vraag wat hij kwam doen, zei hij dat hij twee gasten kwam ophalen die nu bij hem gingen overnachten. Waar wij veel gezeik verwachtten, aangezien we het laat en eigenlijk definitief aangaven, reageerde de andere man met ‘No problem, see you around!’. Uit de mond van een grote maffiabaas zou dit nog steeds op de zenuwen werken, maar uit deze man klonk het vriendelijk! Tien minuten later waren we ingetrokken in de nieuwe bungalow. Toen we vroegen of we een paar fietsen konden lenen, kregen we te horen dat ze allemaal in reparatie waren…Als alternatief bood de eigenaar een introductietour aan. Hierbij zouden we langs alle mooie stranden van ‘Kuta’ en omgeving gaan (zie je wel dat er meer was dan het centrum!) en zou het ons niets kosten. Gelukkig reden we langs het centrale strand en bereikten we enkele minuten later de mooie stranden van ‘Pantai Segar’ en ‘Tanjung Aan’. Beide stranden waren hagelwit en waren begrensd door een zwembadblauwe zee. Het was echt prachtig hier! Daarnaast was er slechts één ijverige verkoopster op het gehele strand te vinden! Hier hebben we toen een klein uurtje gezwommen, voordat we verder reden naar het vissersdorpje van ‘Gerupak’. Nick had laten vallen dat hij misschien wel wilde surfen en de eigenaar had nog wel een vriend in het dorp zitten.
Bij het huis van z’n vriend aangekomen, bleek hij niet thuis te zijn. Achter het huis van die vriend lagen echter allemaal kleine vissersbootjes in helder blauw water met bergen op de achtergrond. Weer een erg mooie omgeving! Uiteindelijk besloot Nick om het niet te doen.
Terug in de bungalow hebben we ons lekker afgespoeld, waarna we een keuze hebben geprobeerd te maken uit de meer dan 1000 dvd’s die de eigenaar bij elkaar verzameld heeft. De kamer kwam namelijk met een DVD speler en wij zijn niet vies van een filmpje…Die avond vulde Angelina in ‘Salt’ het beeldscherm…

De volgende dag zijn we zelf naar één van de stranden gelopen om lekker in de zon te bakken en te zwemmen in het mooie water. Op het strand staat één hutje waar ze drinken en een kleine snack verkopen. Hier bleek dat de lokalen zo af en toe weleens wat opsteken van de (Nederlandse) toeristen. Toen we een drankje gingen halen kwam namelijk een jongen naar ons toegelopen. Zonder blikken of blozen vroeg hij ‘Hoe gaat ie ouwe?!’ Om te gieren toch!?
De omgeving van het strand was werkelijk prachtig! De grote rotspartijen, die uit het water steken, geven het geheel een hele ongerepte uitstraling. De vraag is alleen wel hoe lang dit nog duurt. Het plan om overal 5-sterren resorts te bouwen is een aantal jaar geleden afgeslagen. De wegen zijn echter wel al aangelegd, dus in het midden van ‘Kuta’ kom je perfecte brede wegen tegen en zelfs een rotonde naar….niks. Met de komst van het internationale vliegveld wat bijna gereed is, zullen de oude plannen wel weer uit de prullenmand worden gehaald. Met andere woorden: in een aantal jaar is het waarschijnlijk niet meer zo als wij het nu aantroffen. Het is werkelijk een schitterende plek en hopelijk hebben de lokalen niet alleen oog voor de biljetten van de westerlingen… Dus ga naar Kuta Lombok nu het nog kan! :-)

De laatste avond hebben we bij ons guesthouse heerlijke ‘nasi campur’ en ‘mie goreng’ gegeten. Morgenochtend haalt ‘Perama’ ons weer op en gaan we een bezoek brengen aan de tropische eilanden die naast ‘Lombok’ liggen: de ‘Gili Eilanden!’


Daar zijn de foto's weer!!
Ze zijn te vinden op:
https://picasaweb.google.com/113894730778458856833/IndonesieKutaLombok?authkey=Gv1sRgCNL4vMvhrpWvaQ#

  • 21 Juni 2011 - 13:16

    Arco:

    Lieve globetrotters,
    Als jullie nu ieder strand van elk eiland gaan opzoeken..., kom je in de komende 3 1/2 week, natuurlijk niet aan die 17.000 eilanden toe... ;-)
    (dit is een uitspraak van een zéér jaloers iemand)

    Het lijkt gewoon 'onwerkelijk' wat jullie allemaal beleven. Blijf genieten, zo lang als het kan...!!

    Knuff MaPa

  • 21 Juni 2011 - 20:57

    Jolande:

    Oh wat zijn de foto's erg, heerlijk gewoon. Herken het wel met twintig jaar geleden en Koh Samui. Nog ongerept en weinig toeristen. Twee jaar geleden niet te herkennen met zoveel hotels en wegen en prachtig vliegveld. Ga je aanbeveling van Kuta lombok zeker overwegen.
    Kus
    Jo

  • 22 Juni 2011 - 11:35

    Oma:

    wat geweldig en schitterend , wij genieten mee.op onze ouwe dag.knuf en liefs opi omi

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Kuta

Loempias en surfboards

Recente Reisverslagen:

15 Juli 2011

De Balans

10 Juli 2011

Aan alles komt een eind...

02 Juli 2011

Van race-kak naar becak

26 Juni 2011

0900-INDO

25 Juni 2011

Stoom afblazen
Nick en Lau

Actief sinds 21 Juli 2010
Verslag gelezen: 201
Totaal aantal bezoekers 77088

Voorgaande reizen:

25 Juli 2017 - 25 Augustus 2017

Perombia I do!

06 September 2010 - 16 Juli 2011

Loempias en surfboards

Landen bezocht: