Spot een dingo en win een kan bier! - Reisverslag uit Hervey Bay, Australië van Nick en Lau - WaarBenJij.nu Spot een dingo en win een kan bier! - Reisverslag uit Hervey Bay, Australië van Nick en Lau - WaarBenJij.nu

Spot een dingo en win een kan bier!

Door: nickenlau

Blijf op de hoogte en volg Nick en Lau

01 Mei 2011 | Australië, Hervey Bay

Noosa is een plaatsje waar het Nederlandse koppel Geer & Goor niet zou misstaan! Niet vanwege hun voorkeur voor een zekere sexe, dat maakt in Noosa niet uit. Nee, eerder de glitter & glamour en het zien en gezien worden. Bikini babes liggen in hun beste badkleding met de tenen in het witte strand en opgepompte mannen, jong en oud, struinen de boulevards af naar die ene welbegeerde! Een prima plek voor ons om een paar dagen te vertoeven! In het plaatsje ligt er één caravanpark dichtbij ‘Main beach’, de rest ligt allemaal iets verder buiten het centrum. Een belletje richting het park liet ons weten dat we niet de enige in Noosa waren: ze zaten namelijk voor meerdere dagen vol! Dan toch maar één van de andere parken buiten het centrum. Op zich een prima plek, maar te ver van het strand om te kunnen lopen. Die middag hebben we dan ook lekker op het park doorgebracht, aangevuld met een kort wandelingetje naar de marina. Onder het genot van een dampend bakkie leut hebben we uitgekeken over de kleine haven, gevuld met mooie jachten. De volgende dag heeft ‘Monster’ ons naar hét strand gebracht, waar we die middag lekker hebben gelegen. De zon stond hoog aan de hemel met geen wolkje te bekennen, het was een heerlijke dag! Toen we die middag in de bus terug naar het caravanpark reden, met onze natte haren en lichamen vol zout, hadden we voor het eerst echt het gevoel: ‘dit Australische strandleven ligt ons wel!’ Die avond sliepen we dan ook als roosjes…
De volgende ochtend vervolgden we al vroeg onze weg richting ‘Hervey Bay’: de uitvalbasis voor ‘Fraser Island’! Na wat uurtjes rijden vonden we een mooie stek die op enkele honderden meters van het strand lag en vrij dicht bij het centrum. Het was klein, maar daardoor wel erg overzichtelijk en schoon. Daarnaast waren de beheerders echt supervriendelijk! Direct kwamen ze een praatje maken en vertelden ze dat ze dit park tijdelijk beheerden totdat de eigenaren terug waren van hun vakantie. Ze woonden oorspronkelijk in de buurt van ‘Melbourne’, maar waren vanwege het koude weer voorgoed verhuist richting het noorden! Dit deed ons direct denken aan die koude nachten in het busje bibberend in onze fleechevesten. Wij vertelden dat we naar ‘Hervey Bay’ waren gekomen voor ‘Fraser Island’ en erg benieuwd waren naar het eiland. Het eiland is ‘beautiful!’ en de natuur is ‘amazing!’ Als we beloofden om de dag van terugkeren nog bij hun door te brengen, mochten we zelfs de campervan kosteloos op het terrein laten staan. Done deal! Nog die middag hebben we bij dezelfde mensen een tweedaagse tour naar het eiland geboekt. Uiteindelijk hadden we gekozen voor de ‘Cool Dingo Tour’ om z’n wat jongere uitstraling, meerdaagse trip en plekken op het eiland die ze aandoen. Veel operators gaan voor een dag naar het eiland, maar we hadden uit verschillende reviews al gelezen dat dit veel te kort is om alles te zien. Dan wordt het echt zo’n Japanse trip (lees: bus uit, foto, bus in…) en daar hadden we geen zin! Daarnaast zouden we nu overnachten in een heuse ‘Wilderness Lodge’! Een kleine $700 lichter kropen we snel onze van in, zodat het zo snel mogelijk ochtend zou zijn en we konden vertrekken naar Fraser Island.
De volgende ochtend werden we om 07:30u opgehaald door de ‘courtesy bus’ van de touroperator. Deze bus ging langs nog vijf hostels, voordat het ons allen afzette bij de ferry. In totaal waren we met zo’n kleine 40 personen. Sommigen bleven 3 dagen/2 nachten en anderen (zoals wij) 2 dagen/1 nacht. In het begin is iedereen nog wat onwennig en vooral met zichzelf of elkaar (in het geval van stelletjes of groepjes) bezig. Tijdens de oversteek werd er ook nog niet heel veel gebabbeld, maar dat kan ook te maken hebben gehad met de schitterende aanzichten van het eiland en zijn omringende blauwe wateren. Dit beloofde veel goeds! Eenmaal aan land werden we onthaald door ‘Kristy ‘: een goedlachse, volslanke en kortgeknipte Australische dame. Na wat formele handelingen, waaronder het indelen van de kamers, was het tijd om te vertrekken! Gewapend met slechts een klein rugzakje met de camera’s en een fles water gingen we op pad. Al bij het zien van het vervoersmiddel zakte je mond open. Het was een enorme 4WD MAN truck, hoog op z’n poten, ingericht voor 40 personen, waar elke Dakar-rijder een nat broekje van zou krijgen. Hier zouden wij twee dagen in rondcruisen op het eiland! Op het gehele eiland is geen verharde weg te vinden en dus heb je een vierwiel aangedreven voertuig nodig om je te kunnen verplaatsen. Aangezien het resort gelegen was aan de westkant van het eiland en de meeste bezienswaardigheden centraal of aan de oostkant van het eiland liggen, moesten we eerst zo’n 40 minuten afleggen over mulle zandwegen. Toen de wielen slechts drie keer waren rondgedraaid, stond de eerste uitdaging al voor de deur: ‘The Rollercoaster’. De weg heeft zijn naam gekregen van de tourguides en geheel terecht. ‘The Rollercoaster’ is namelijk een gigantische berg van zand, vol gaten en heuvels, waar de truck tegenop moest botsen. Eenmaal op deze achtbaan was je blij dat er veiligheidsgordels in het voertuig zaten, want je was anders met je kop door het dak gegaan! ‘Motion-sickness, anybody?!’ vroeg ‘Kristy’ nog heel triomfantelijk vanaf de bestuurdersstoel. Eenmaal bovenop de berg was het niets anders dan zandwegen omringd door de mooiste natuur. Het zand dat in zo’n 800.000 jaar opgehoopt is tot het wonder dat ‘Fraser Island’ heet, heeft een lengte van zo’n 120 km en is daarmee het grootste natuurlijke zandeiland ter wereld! Niet voor niets noemden de Aboriginals dit eiland ‘K’Gari’, vrij vertaald ‘paradijs’. Het regenwater dat gedurende de jaren op het eiland is gevallen is gefilterd door het zand, waardoor verspreid over het gebied verschillende zoetwater kreken zijn ontstaan. Deze zijn kristalhelder en super blauw! Onze eerste stop was bij het ‘Basin Lake’ waar we voor het eerst zo’n meer mochten aanschouwen. Het water was inderdaad superhelder en omringd door allerlei mooie gewassen en planten. Nadat iedereen weer in het voertuig was gekropen, vervolgden we onze weg naar ‘Central Station’, waar ooit een heel houthakkersdorp was gestationeerd. Op het eiland groeit namelijk een bepaalde boomsoort, waarvan het hout waterresistent was. Toen de Europeanen hier lucht van hadden gekregen, hebben ze hun kamp hier opgebouwd en de Aboriginals verjaagd. Overblijfselen van het kamp zijn nog te herkennen als je een korte wandeling door ‘Central Station’ maakt. Ondertussen had de tourguide een heerlijke lunch van rijk belegde broodjes, salades en sap klaargezet. Hier lunchten we voor dik een halfuur, waarbij we in gesprek raakten met ‘David’, een Ajax-fan, wonend in Rotterdam (tricky!). Na de lunch zijn we weer in de truck gestapt, waarna we een stop hebben gemaakt bij ‘Lake McKenzie’. Dit schitterende meer is omringd door wit zand en werkelijk kristalhelder! Hier verbleven we zo’n 2 uur, waardoor we tijd hadden om een duik te nemen in het water. Volgens de legendes zou je er namelijk 10 jaar jonger uitkomen! ‘Kristy’ wist nog te vertellen dat het zand op de bodem erg goed is voor de huid. Deze kans liet Lau natuurlijk niet voorbij schieten en binnen de kortste keren zat ze helemaal onder! Hier spraken we nog met een meisje uit het noorden van Engeland (onwijs accent!). Zij en haar vriend hadden samen door Thailand gereisd, maar hij moest terug, in verband met zijn werk. Hierdoor deed ze Australië in haar eentje en ook zij was op weg naar ‘Cairns’. In de tussentijd had ‘Kristy’ de ‘afternoon tea’ klaargezet en zaten we heerlijk op te warmen met hete thee en lekkere koekjes! Toen iedereen weer een beetje op temperatuur was zijn we weer in de wagen gestapt en heeft ze ons naar het resort gereden. Daar had iedereen de tijd om te doen wat hij/zij wilde tot een uurtje of 19:00u. Dan werd namelijk het eten geserveerd: pizza en pasta!! Voordat we ons gingen douchen zijn we met een klein groepje nog even naar het uitkijkpunt gelopen, in de hoop dat we nog een glimp zouden opvangen van de ondergaande zon. We waren echter net te laat! Desondanks was de lucht mooi rood gekleurd en hebben we daar nog even in grote stilte gekeken. Daarna was het tijd voor een warme douche en schone kleding. Toen iedereen gereed was zijn we naar de ‘Dingo Bar’ gelopen, waar het buffet werd geserveerd. We hadden de keuze uit twee soorten pizza en twee soorten pasta. Daarnaast was er een complete saladebar aanwezig en kon je verschillende sapjes verkrijgen. En voor dit alles gold: ‘eat and drink as much as you can!’. Als klap op de vuurpijl was het rond 20:30u ‘happy hour’ en kon je bierkannen krijgen voor maar $10!! (jaja, dit is goedkoop voor Aussie!) Ook daar hebben we nog maar even aan meegedaan. Toen we aan ons zoveelste glaasje zaten, zagen we onze tourguide ineens uit onze ooghoeken fakkels aansteken. Ging ze daar gewoon even een vuurshow weggeven! Die vrouw kan echt alles! Als dat nog niet genoeg was, ging ze ons na deze act ook nog even de ‘Ozzie dance’ leren in de naastgelegen kroeg. We hebben die avond erg gelachen en veel leuke mensen ontmoet en gesproken.
De volgende ochtend zou de truck stipt om 08:00u vertrekken, na het ontbijt. Er gold de ‘Bus Idol’ regel, wat inhoudt dat als je te laat komt je een nummer voor de hele bus moet zingen. De overige passagiers mogen beslissen of je door gaat naar de volgende ronde en nog een nummer moet zingen, of dat je lekker mag gaan zitten. Uiteraard was iedereen voor 08:00u aanwezig in de bus (zelfs de grootste nachtbrakers)! Toch was er, nadat iedereen was ingestapt, nog één lege stoel. Bleek dat onze enige Koreaanse te laat was en wij getrakteerd zouden worden op een gratis optreden! Toen ze eenmaal begreep dat ze te laat was en dus een nummertje moest doen, had iedereen al zoveel medelijden met haar dat ze gewoon mee kon. In plaats van te gaan zitten, zei ze plotseling ‘This is Korean song’ en toen begon ze voor een paar seconden te ‘Pling Plong Pling’en’ tot groot vermaak van iedereen in de bus. Na een luid applaus konden we vertrekken. Dit beloofde weer een mooie dag te worden! Vandaag zouden we de oostkant gaan verkennen, te starten met een lange rit over ’75 Miles Beach’. Dit lange strand, gelegen aan de oostzijde van het eiland, is letterlijk de snelweg van het eiland. Er geldt een maximale snelheid van 80 km/h en is op verschillende verkeersborden aangegeven. Deze weg leidde ons eerst langs de ‘Maheno’. Dit wrak van een oud passagiersschip is tijdens een cycloon in 1935 aan land gespoeld toen de Japanners het schip naar hun eigen land sleepten voor oudijzer. Sindsdien licht het voor de kust van ‘Fraser Island’ en heeft de zee het metaal al grondig aangetast. Ze noemen het op het eiland ‘The Photographers Dream’ en dat is het ook echt! Met de zon op het schip, de kristalblauwe zee op de achtergrond en het rauwe, roestige metaal maak je al snel de ideale foto! Na deze stop zijn we doorgereden naar de ‘Pinnacles’, een rotsformatie uit zand met een twintigtal verschillende kleuren. Vervolgens zijn we doorgereden naar het meeste noordelijke puntje van het strand voor de ‘Champagne Pools’. Dit natuurlijke ‘zwembad’ wordt zo genoemd, omdat de zee slaat tegen de rotsen en het zo ontstane schuim het ‘zwembad’ induwt. Zo lagen we lekker decadent in bubbels te badderen! Ondertussen had ‘Kristy’ alweer de lunch opgezet: wraps! Ook dit was weer heerlijk. Toen iedereen vol was, zijn we richting ‘Indian Heads’ gelopen. Tegen deze rotsformatie is het gehele zandeiland onstaan (de wind blies het er tegen aan en daar is het blijven liggen) en vanaf de top heb je een mooi uitzicht over het eiland en de zee. Het schijnt dat je vanaf hier (in het juiste seizoen) walvissen, dolfijnen, haaien en manta’s kunt spotten. Ondanks dat we ze zelfs nog bij naam hebben genoemd ‘Sharksssss!’ hebben we die middag jammergenoeg niks gezien. ‘Kristy’ zei echter dat het enkele meters uit de kust vol zit met haaien. Er mag dan ook absoluut niet gezwommen worden rondom het eiland. De stroming is namelijk veel te sterk om ooit weer terug naar land te komen. Doordat de bodem enkele meters uit de kust veel lager ligt, ontstaat er een hele sterke stroming die een geoefend zwemmer niet eens kan trotseren. Mocht je dit toch overleven, dan zitten er in het diepe gedeelte zoveel haaien dat je het uiteindelijk toch niet kunt navertellen. Helaas kunnen we deze verhalen alleen maar aannemen, aangezien we vanaf ‘Indian Head’ niets hebben mogen waarnemen. Op de terugweg zijn we nog voor twee uur bij ‘Eli Creek’ gestopt, voor een verfrissende duik. Hier heeft Nick met wat gasten nog een partijtje gevoetbald, waarbij het Wales (er was een hele groep van) tegen ‘The Rest Of The World’ was. Laatstgenoemden hebben met een pak op de broek het veld verlaten. Dit had uiteraard alles te maken met het veld! Na wederom een lekkere ‘afternoon tea’ (met cookies!), zijn we terug naar het resort gegaan. Ondanks dat het eiland bewoond wordt door dingo’s hadden we er nog geen één gezien. ‘Kristy’ had daarom een wedstrijd georganiseerd: de eerste die een foto maakt van een dingo en hem aan mij laat zien, krijgt vanavond van mij een gratis kan bier!’ Ze had het nog niet gezegd of er dook uit het niets een dingo op het strand. Overal werden camera’s uit de tassen gehaald en één jongen (helaas niet Nick) kon als eerste een goede foto laten zien aan de guide. Hadden we toch mooi nog even zo’n beestje zien rondlopen in zijn eigen milieu! Na dit onverwachte bezoek reden we door richting het resort. Daar dook de hele groep in de verwarmde jacuzzi, voordat we met z’n allen weer gingen bunkeren in de ‘Dingo Bar’. Dit keer was het ‘Mexican Night’ en kon je je eigen wrap samenstellen. Helaas was het rond 20:00u tijd voor ons (en de anderen die maar twee dagen geboekt hadden) om te vertrekken. Om 20:30u ging de ferry. Tegen 21:15u stonden we weer op het land en tegen 23:00u zaten we in onze camper op het caravanpark. Al met al was het een geweldige ervaring! Het heerlijke weer, de grappige en interessante tourguide en de leuke groep hebben er echt twee hele leuke dagen van gemaakt. Dit is een ervaring die we niet snel meer zullen vergeten!

Morgen zullen we ‘Hervey Bay’ verlaten en verruilen voor de ‘Town of 1770’.


De foto's zijn te vinden op:
https://picasaweb.google.com/107148858072837593872/AustralieNoosa?authkey=Gv1sRgCKmWxN3umdemfg#

en:

https://picasaweb.google.com/102155942063214703362/AustralieFraserIsland?authkey=Gv1sRgCIfSxOuX8ZXE1QE#

en:

https://picasaweb.google.com/107148858072837593872/AustralieFraserIslandHerveyBay?authkey=Gv1sRgCLig7u6s88LY3QE#

  • 18 Mei 2011 - 08:39

    Anja:

    Wat een heerlijk verhaal weer. Het is elke keer genieten en een beetje meebeleven. Misschien toch eens plannen maken om die richting uit te gaan..??
    En... alweer prachtige foto's!
    Liefs

  • 18 Mei 2011 - 08:57

    Mam(ster):

    Hoi lieve gelukkige globetrotters,

    Ik zit op mijn werk me te verlekkeren aan jullie verhaal en schitterende foto's van de natuur.
    Een collega keek over mijn schouder met weemoed mee, zij is daar jaren geleden ook geweest. We zijn allemaal stinkend jaloers.
    Geniet van alles hoor! Aan jullie intens gelukkige gezichten te zien doen jullie dat ook :) Ga zo door!!

    Liefs en dikke knuffel
    ps. als er twee reactie's worden geplaatst ligt dat aan het internet ;)

  • 18 Mei 2011 - 15:51

    Pipa:

    He leuk hoor zo'n jachtje,nog wel een beetje werk,maar is hij een maal klaar dan heb je ook wat!
    Een jachtje en vliegtuigje wel een beetje decadent hoor of zijn jullie zo veranderd? Knuffels

  • 18 Mei 2011 - 20:43

    Jolande:

    Grappig Noosa is in Nederland een sieraden lijn met hele leuke stenen. Net gekocht voor mijn collega. Geen idee of het uit Australie komt. Wat een heerlijke tijd hebben jullie daar op het eiland. Genieten hoor.
    Liefs Jo

  • 18 Mei 2011 - 21:17

    Omi En Opi:

    Hebben net een rondje gefietst in ons mooie Twente en dan lees je jullie bericht en bekijk je de foto's, maar wij zijn echt niet jaloers hoor!!!!!. Maar het water loopt ons in de mond.Een prachtig verhaal en mooie foto's. Echt fijn voor jullie en blijf genieten.
    Veel liefs en Knuffels van Omi en Opi

  • 19 Mei 2011 - 13:20

    Justin:

    neem please voor mij zo'n bierkan mee!!!!! Echt top verhaal! Genieten!
    Xxxx jus! PS: Kampioenennn! (ajax) ohja en theo janssen naar ajax!

  • 20 Mei 2011 - 10:41

    Esther:

    Waauw, mooi daar. Ik heb vannacht gedroomd dat ik je tegenkwam op de fiets, maar na de foto's gezien te hebben weet ik zeker dat het echt een droom was. Enjoy enjoy enjoy!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Hervey Bay

Loempias en surfboards

Recente Reisverslagen:

15 Juli 2011

De Balans

10 Juli 2011

Aan alles komt een eind...

02 Juli 2011

Van race-kak naar becak

26 Juni 2011

0900-INDO

25 Juni 2011

Stoom afblazen
Nick en Lau

Actief sinds 21 Juli 2010
Verslag gelezen: 182
Totaal aantal bezoekers 77073

Voorgaande reizen:

25 Juli 2017 - 25 Augustus 2017

Perombia I do!

06 September 2010 - 16 Juli 2011

Loempias en surfboards

Landen bezocht: