Culinair Lima

Dinsdagochtend 8 augustus, de dag dat Lau (weer) een jaartje ouder wordt en de dag dat we verder zouden reizen.
In de ochtend zijn we weer als twee echte VIPS voor 4 uur rondgereden langs de westkust van Peru. We zijn op weg naar onze laatste bestemming. De hoofdstad, ook wel de culinaire stad van het land genoemd is onze laatste stop in Peru. Dit betekent ook direct dat we er al weer 2 weken op hebben zitten. Man, wat gaat de tijd snel!
We zijn om 08:00u vertrokken en kwamen tussen 12:00u en 12:30u aan op een van de busstations in Lima. Lima is chaos! Een 3 baans-weg doorkruist de hoofdstad, maar de Peruanen krijgen het voor elkaar om hier 6 auto's naast elkaar te laten 'rijden'. Overal wordt getoeterd, boven de stad hangt een dikke laag smog en alles is van beton.
Op het busstation halen we onze tassen op bij de bagageclaim en lopen we richting de uitgang van het busstation. Vanaf het busstation gaan er stadsbussen het centrum in, maar die stoppen voor iedereen die zijn of haar hand opsteekt. Nee, we wilden snel richting het hotel om onze tassen te stallen. We gingen voor een taxi. We hadden nog geen stap buiten het busstation gezet of we werden al benaderd door meerdere mannen op leeftijd die ons met een vragende blik aankeken: "Taxi?!". We kozen degene met het liefste gezicht en vroegen naar de prijs om ons te vervoeren naar het centrum. Zo blijkt maar weer dat lieve oude mannetje niet altijd te vertrouwen zijn, want de beste man wilde het best doen voor een bedrag van 60 soles. Nick had echter al gecheckt in de Lonely Planet wat het ongeveer zou moeten kosten en de gemiddelde prijs lag rond de 15 soles. Wij boden 20 en de beste man ging er meteen mee akkoord. Dat is echt zo'n moment dat je denkt: had ik nu toch maar lager ingezet!
Binnen de kortste keren waren we bij ons hotel, Luxury Inkari Hotel. Zoals het klinkt, zo zag het hotel er ook uit. De buitenkant van het hotel was bekleedt met gouden gevelbekleding, de deuren in het gebouw waren zo gestolen uit een attractie in de Efteling en de neon-verlichting gaf net die extra touch aan 'luxury'! Wat hadden we nu weer geboekt!?
Gelukkig was de kamer prima en leek deze in de verste verte niet op de entree van het hotel.
Nadat we onze tassen hadden gestalt, zijn we de stad gaan verkennen. In eerste instantie zijn we te voet de verschillende pleinen en straten doorgewandeld. Totdat ons een bepaalde bus op viel met de naam 'Metropolitan'. Een korte zoektocht op internet, leerde ons dat dit de 'metro' is van Lima en je snel vanuit Miraflores, de wijk waar wij verbleven, kon brengen naar het oude centrum van Lima. Bij een lokale gevraagd waar we kaartjes konden kopen en vervolgens op deze bus gestapt richtig het centrum. Ondanks dat het wel iets luxer was, deed dit ons wel denken aan de busritjes in Azie. We waren de enige toerist in die stjokvolle bus!
Eenmaal in het centrum hadden we bedacht het bekendste museum van de stad te bezoeken. Op de weg naar het museum viel het ons op dat er ontzettend veel politie op de been was en vonden we het ook wel vreemd dat we op meerdere momenten door een tijdelijk hekwerk moesten en gecontroleerd werden. Overigens kun je als toerist altijd prima doorlopen, met name de lokale bevolking wordt grondig gecontroleerd door de politie. Eenmaal 3 hekken gepasseerd, bevonden we ons op een kruising zie slechts een blok verwijderd was van het museum. We draaiden links de straat in en liepen tegen een enorme stoet van mensen aan. Was er een protest in de stad! De leraren in Peru zijn enorm onderbetaald en eisen meer salaris. Hebben wij weer! Nog even bij een voorbijganger gecheckt of het museum te bereiken was, maar deze man gaf aan dat we dat niet hoefden te proberen. Alles was dicht vandaag, vanwege het protest. Jammer, maar helaas. Na een korte stadswandeling hebben we toen weer de Metropolitan teruggepakt naar Miraflores.
Die avond hebben we Lau haar verjaardag gevierd tijdens een heerlijk diner bij 'Astrid y Gaston'. Astrid en Gaston vormen samen een stel. Hij is een hele bekende chef in het land, zij staat bekend om haar heerlijke kunsten als patissier. Nadat we onze mooiste (gekreukte) kleding hadden aangetrokken zijn we door een taxi afgezet bij een schitterend landhuis. In dit landhuis waren verschillende kamers ingericht met verschillende tafels. Bij het restaurant heb je de keuze om a la carte te eten of je te laten verrassen door de chef en gebruik te maken van het 'tasting menu'. Wij kozen voor de laatste optie. In een 15-gangen menu, met bijpassende wijnen, hebben we kennis gemaakt met alle Peruaanse classics met een fusion naar de Franse keuken. Zo kregen we o.a. ceviche en hebben we voor het eerst cavia gegeten. Het was ontzettend lekker, maar ook ontzettend veel! Om 20:00u gingen we aan tafel en om 01:30u liepen we (wederom als een van de laatste) het pand uit. Dit had er ook mee te maken dat de staf op een gegeven moment doorhad dat we net getrouwd waren en ons aan het einde nog een lekker glas champagne voorschotelde. Bij vertrek kreeg Lau ook nog een verjaardagskado: een complete carrot-cake om mee naar huis te nemen. Rollend gingen we de taxi in en kruipend betraden we ons sprookjeshotel.
De volgende ochtend had Nick ontbijt op bed geregeld en een fles champagne besteld. We hebben die ochtend de trend van de avond ervoor nog even doorgezet. Om vervolgens 's middags met hangbuiken een fietstocht te maken door twee wijken van Lima, namelijk Miraflores en Barranco. Wij wisten niet dat Lima een fietsstad was en dat bleek ook niet zo te zijn... Nu staat veiligheid hier hoog in het vaandel en dus werden deze twee ervaren fietsers uit Nederland voorzien van een fietshelm (!). Zie je het voor je!? En nog een blauwe ook! Vielen we lekker op in de stad...
Waar we bij de organisatie die de fietstour organiseerde nog op een fietspad reden, was dat een blok verder als sneeuw voor de zon verdwenen. In plaats daarvan reden we over de stoepen, waarbij het de sport was om zoveel mogelijk lokalen te ontwijken. Als je wilde oversteken bij een kruispunt, dan ging je gewoon, zolang je maar met je linkerhand al wapperend (net of je de auto's wilde wegslaan) de weg overstak. Levensgevaarlijk, maar het werkte wel!
Van de twee wijken vonden wij Barranco de meeste leuke wijk. In deze wijk wonen heel veel kunstenaars (schilders, graffiti-artiesten, handicrafts, muzikanten etc.). Hierdoor heeft de wijk een hele relaxte vibe en is deze heel kleurvol ingericht. Om de zoveel meter kom je muurschilderingen tegen. Op bijna elk plein speelt wel een bandje en de wijk heeft vele leuke bars en restaurants. Mochten we nog een keer terug gaan dan zouden we zeker in deze wijk verblijven!
De tour was heel informatief met leuke weetjes over de stad en de lokale bevolking. Na zo'n 4 uur was de tour afgelopen en zijn we teruggegaan naar het hotel.
Die avond hebben we nog heerlijk gegeten bij toevallig ook een restaurant van Gaston. Door de populariteit van het restaurant en het niet reserveren van onze kant, moesten we net als nog 20 anderen wachten op een tafeltje. Toen we aan de bar een Pisco Sour deden raakten we in gesprek met een Braziliaanse Italiaan die voor een congres in Lima was. Met hem een interessant gesprek gehad over de situatie in Europa (o.a. de toename van het terrorisme en wat dit te maken had met zijn vertrek uit Italië) en de figuur die D. Trump heet. De tijd leek wel te vliegen en in no-time hadden we dan ook een tafeltje. Het diner was een mooie afsluiter van een ontzettend leuke en leerzame tijd in Peru. Morgen vliegen we van Lima naar Medellin. De stad die zo'n 20 jaar geleden nog tot een van de gevaarlijkste steden van de wereld behoorde. We zijn benieuwd hoe deze stad er op dit moment uitziet...